Een verhaaltje over niets |
Niets
Hoe boeiend kan het nu zijn om niets te doen. Bestaat er eigenlijk wel
niets?
Ik lig hier nu op het strand en het is niet bepaald niets wat ik doe. Om hier te
komen heb ik toch al een kilometer moeten lopen en dat vergt toch best wel wat
energie. Al die heuvels maakt het er ook niet makkelijker op. Moet je na gaan
hoe het is als ik weer terug moet lopen. Je moet ook overal rekening mee houden
als je loopt. Hier in Australie wordt je zo voor je sokken gereden omdat ze
zonodig aan de linkerkant moeten rijden. Dat regeltje dat je vroeger op school
hebt geleerd van rechts-links-rechts kijken gaat dan ook niet meer op. Je moet
in je hersenen dan weer een heel nieuw patroon aanleren van links-rechts-links
kijken. Ik weet niet hoelang dat bij de meeste mensen duurt, maar bij mij duurt
dat toch wel een tijdje. Ben ik er dan zometeen eindelijk aan gewend en dan moet
ik weer naar Nederland en dan word ik daar weer aangereden. Ja zo'n
wandelingetje is niet bepaald niets.
Hier op het strand is er ook van alles te doen. Je hoeft maar voor je te kijken
en je ziet een hele blauwe leegte. Op de achtergornd is nog net een boot te zien
die van de ene naar de andere kant vaart. Vroeger moest je zo'n boot nog
waarschuwen dat die niet te ver ging varen omdat die anders van de horizon af
zou vallen. Maar dat hoeft nu niet meer want daar geloven we niet in. We weten
al lang dat de wereld rond is en geen platte schijf, dus je zal er nooit en te
nimmer van afvallen. Je kan er wel op vallen, maar dat is niet zo aan te raden
want dat kan behoorlijk zeer doen. Ook de golven zijn hier heel indrukwekkend.
Als er één golf geweest is volgt er altijd weer een ander. De ene keer weer wat
hoger en de ander keer weer wat lager. Maar je kan er altijd vanuit gaan dat die
op het strand gaat eindigen. En als die dat doet dan is er geen gof meer want
dan is die kapot.
Kijk inmiddels is de boot ook alweer weg. Die gaat natuurlijk niet staan
wachten. Dat kan natuurlijk ook niet want zo'n schip heeft niets te vertellen.
Er is altijd wel een mannetje op zo'n boot die ervoor zorgt dat het schip weer
verdergaat. Net zoals het vliegtuig dat nu overvliegt. Sls daar geen mannetje,
of vrouwtje natuurlijk want vrouwen kunnen ook de laatste tijd best wel veel ten
opzichte van vroeger. Vroeger konden ze haast niets. Ja eten koken konden ze en
in kindjes maken waren ze ook heel goed, maar daar hadden ze dan wel weer een
man voor nodig. Nee, zonder dat persoontje in dat vliegtuig, die nu alweer lang
weg is, zou dat vliegtuig nooit kunnen opstijgen.
Nou je hoort het wel; er is hier van alles te doen. Je hoeft niet zo gauw niets
te doen. Wat houd niets nu eigenlijk in? Je hebvt niets en je hebt iets en wat
zit er dan tussen. In Japan heb je een woord daarvoor. Een woord dat niet iets
betekend, maar ook niet niets. Dat kennen we niet in Nederland dus ik kan het
ook niet uitleggen. Ik zelf geloof niet zon in niets. Want als je niets hebt,
heb je toch altijd weer iets. Sommige mensen die geen geld meer hebben zeggen
wel eens dat ze niets hebben, maar dan hebben ze nog altijd hun portmonee en dat
is weer iets.
Stel je voor je bent een zwerver en die zeggen heel vaak dat ze niets hebben. In
Utrecht heb je er een heleboel. Je hebt er bij die verkopen een krant en dat is
ook weer iets. Dit is een daklozenkrant en ik word er heel vaak op aangesproken
of ik er één wil hebben. Iedere keer moet ik ze weer vertellen, ik heb eenhuis,
een schuur en een garage, wat moet ik nou met een daklozenkrant. Maar als je als
zwerver zegt dat je niets hebt, dan ben je een leugenaar. Kijk maar eens wat ze
om hun lichaam heen hebben. Die kleren die ze om hun lichaam heen hebben, maakt
van niets toch weer iets.
Zo even een shaggie draaien, dan heb ik weer iets te doen. Dat is ook iets tegen
het niets doen, je draait gewoon een shaggie. Alleen is het nogal slecht voor je
gezondheid. Maar ja, zo heeft ieder voordeel zijn nadeel, en elk nadeel heeft zo
weer zijn voordeel. We gaan weer even terug naar het begrip niets.
Als je nou helemaal niets meer hebt. Je hebt geen huis, geen geld, geen kleren
om je lijf, geen vrienden, heb je dan nog wel iets? Je hebt dan uiteindelijk nog
steds grond onder je voeten die je kan brengen waar je maar wilt. Sommige mensen
geloven in de Grote Schepper die hier boven zit en dat kan je ook niet niets
noemen. Zelf heb ik mijn herrinneringen en mijn vrienden waar ik altijd iets aan
heb. Als deze dingen er dan niet meer zijn is er dan niets meer? Zels als je
dood bent is er nog iets. Je hebt dan je eigen kist of urn als je dat prettiger
vind. Ook heb je je eigen stukje grond waar niemand op komt. Ook zal je altijd
nog een ziel hebben ook al zal het lichaam er niet meer zijn, geloof ik.
Zal het dan ophouden zoals het duizenden jaren geleden begon toen ze ook al
zeiden dat er niets was. Houd het op wanneer de grond onder onze voeten
verdwijnt? Het hele universum zal toch niet ophouden met bestaan? Er zal toch
niet iemand het licht uitdoen en zeggen: "Ja, jongens dit was het. Het was leuk,
maar we stoppen er nu mee." Nee nu ik er zo over nadenk is het volgens mij niet
leuk om niets te hebben. Als ik niets meer heb dan heeft niemand het meer.
Zou je misschien in de winkel niets kunnen halen? Kom je binnen zeg je: "Hallo,
mag ik van u een onsje niets?" Kijk dat kan dan weer wel. Als je niets wilt
hebben kun je ook niets krijgen. Goh, ik ga eens naar de supermarkt om niets te
halen. Mag ik even afrekenen? Ja, maar u heeft helemaal niets. Ja maar daar kwam
ik ook voor. Wel goedkoop is dat hoor. Wat wil je drinken? Nou doe mij maar
niets. Alsjeblieft een glaasje niets voor meneer. Volgens mij duurt het niet
lang meer of je moet ook nog voor niets gaan betalen ook.
Ondertussen lig ik nog steeds op het strand en ga eens kijken of mensen niets
aan het doen zijn. Voor me ligt een meisje, ook wel een jongen hoor, maar ik
observeer liever een meisje natuurlijk. Ze is aan het lezen dus ze heeft wel wat
te doen. Schiet natuulijk ook niet op. Volgens mij is dat het ding om te doen op
het stran, lezen. Oh ze kijkt om, ze doet dus weer wat anders. Ik ga me
ondertussen ergeren aan de rechterkant van deze bladzijde waar ik niet goed op
kan schrijven. Echt heel irritant is dat. Maakt ook niet uit, ik hoef het niet
te lezen want het gaat toch over niets. De vogels doen hier ook bijzonder
weinig. Zullen wel weer zitten te kijken of ze nog iemand kunnen onderschijten.
Ik denk dat ik me verhaaltje over niets maar weer ga beeindigen. Ik ben in ieder
geval weer een ervaring rijker. Ik weet nu dat ik niet niets heb, want ook al
heb ik niets meer ik heb altijd nog dat ding tussen mijn benen en ik kan niet
zeggen dat dat niets is.
Jean.