Een verhaaltje over niets


Niets

Hoe boeiend kan het nu zijn om niets te doen. Bestaat er eigenlijk wel niets?
Ik lig hier nu op het strand en het is niet bepaald niets wat ik doe. Om hier te komen heb ik toch al een kilometer moeten lopen en dat vergt toch best wel wat energie. Al die heuvels maakt het er ook niet makkelijker op. Moet je na gaan hoe het is als ik weer terug moet lopen. Je moet ook overal rekening mee houden als je loopt. Hier in Australie wordt je zo voor je sokken gereden omdat ze zonodig aan de linkerkant moeten rijden. Dat regeltje dat je vroeger op school hebt geleerd van rechts-links-rechts kijken gaat dan ook niet meer op. Je moet in je hersenen dan weer een heel nieuw patroon aanleren van links-rechts-links kijken. Ik weet niet hoelang dat bij de meeste mensen duurt, maar bij mij duurt dat toch wel een tijdje. Ben ik er dan zometeen eindelijk aan gewend en dan moet ik weer naar Nederland en dan word ik daar weer aangereden. Ja zo'n wandelingetje is niet bepaald niets.
Hier op het strand is er ook van alles te doen. Je hoeft maar voor je te kijken en je ziet een hele blauwe leegte. Op de achtergornd is nog net een boot te zien die van de ene naar de andere kant vaart. Vroeger moest je zo'n boot nog waarschuwen dat die niet te ver ging varen omdat die anders van de horizon af zou vallen. Maar dat hoeft nu niet meer want daar geloven we niet in. We weten al lang dat de wereld rond is en geen platte schijf, dus je zal er nooit en te nimmer van afvallen. Je kan er wel op vallen, maar dat is niet zo aan te raden want dat kan behoorlijk zeer doen. Ook de golven zijn hier heel indrukwekkend. Als er één golf geweest is volgt er altijd weer een ander. De ene keer weer wat hoger en de ander keer weer wat lager. Maar je kan er altijd vanuit gaan dat die op het strand gaat eindigen. En als die dat doet dan is er geen gof meer want dan is die kapot.
Kijk inmiddels is de boot ook alweer weg. Die gaat natuurlijk niet staan wachten. Dat kan natuurlijk ook niet want zo'n schip heeft niets te vertellen. Er is altijd wel een mannetje op zo'n boot die ervoor zorgt dat het schip weer verdergaat. Net zoals het vliegtuig dat nu overvliegt. Sls daar geen mannetje, of vrouwtje natuurlijk want vrouwen kunnen ook de laatste tijd best wel veel ten opzichte van vroeger. Vroeger konden ze haast niets. Ja eten koken konden ze en in kindjes maken waren ze ook heel goed, maar daar hadden ze dan wel weer een man voor nodig. Nee, zonder dat persoontje in dat vliegtuig, die nu alweer lang weg is, zou dat vliegtuig nooit kunnen opstijgen.
Nou je hoort het wel; er is hier van alles te doen. Je hoeft niet zo gauw niets te doen. Wat houd niets nu eigenlijk in? Je hebvt niets en je hebt iets en wat zit er dan tussen. In Japan heb je een woord daarvoor. Een woord dat niet iets betekend, maar ook niet niets. Dat kennen we niet in Nederland dus ik kan het ook niet uitleggen. Ik zelf geloof niet zon in niets. Want als je niets hebt, heb je toch altijd weer iets. Sommige mensen die geen geld meer hebben zeggen wel eens dat ze niets hebben, maar dan hebben ze nog altijd hun portmonee en dat is weer iets.
Stel je voor je bent een zwerver en die zeggen heel vaak dat ze niets hebben. In Utrecht heb je er een heleboel. Je hebt er bij die verkopen een krant en dat is ook weer iets. Dit is een daklozenkrant en ik word er heel vaak op aangesproken of ik er één wil hebben. Iedere keer moet ik ze weer vertellen, ik heb eenhuis, een schuur en een garage, wat moet ik nou met een daklozenkrant. Maar als je als zwerver zegt dat je niets hebt, dan ben je een leugenaar. Kijk maar eens wat ze om hun lichaam heen hebben. Die kleren die ze om hun lichaam heen hebben, maakt van niets toch weer iets.
Zo even een shaggie draaien, dan heb ik weer iets te doen. Dat is ook iets tegen het niets doen, je draait gewoon een shaggie. Alleen is het nogal slecht voor je gezondheid. Maar ja, zo heeft ieder voordeel zijn nadeel, en elk nadeel heeft zo weer zijn voordeel. We gaan weer even terug naar het begrip niets.
Als je nou helemaal niets meer hebt. Je hebt geen huis, geen geld, geen kleren om je lijf, geen vrienden, heb je dan nog wel iets? Je hebt dan uiteindelijk nog steds grond onder je voeten die je kan brengen waar je maar wilt. Sommige mensen geloven in de Grote Schepper die hier boven zit en dat kan je ook niet niets noemen. Zelf heb ik mijn herrinneringen en mijn vrienden waar ik altijd iets aan heb. Als deze dingen er dan niet meer zijn is er dan niets meer? Zels als je dood bent is er nog iets. Je hebt dan je eigen kist of urn als je dat prettiger vind. Ook heb je je eigen stukje grond waar niemand op komt. Ook zal je altijd nog een ziel hebben ook al zal het lichaam er niet meer zijn, geloof ik.
Zal het dan ophouden zoals het duizenden jaren geleden begon toen ze ook al zeiden dat er niets was. Houd het op wanneer de grond onder onze voeten verdwijnt? Het hele universum zal toch niet ophouden met bestaan? Er zal toch niet iemand het licht uitdoen en zeggen: "Ja, jongens dit was het. Het was leuk, maar we stoppen er nu mee." Nee nu ik er zo over nadenk is het volgens mij niet leuk om niets te hebben. Als ik niets meer heb dan heeft niemand het meer.
Zou je misschien in de winkel niets kunnen halen? Kom je binnen zeg je: "Hallo, mag ik van u een onsje niets?" Kijk dat kan dan weer wel. Als je niets wilt hebben kun je ook niets krijgen. Goh, ik ga eens naar de supermarkt om niets te halen. Mag ik even afrekenen? Ja, maar u heeft helemaal niets. Ja maar daar kwam ik ook voor. Wel goedkoop is dat hoor. Wat wil je drinken? Nou doe mij maar niets. Alsjeblieft een glaasje niets voor meneer. Volgens mij duurt het niet lang meer of je moet ook nog voor niets gaan betalen ook.
Ondertussen lig ik nog steeds op het strand en ga eens kijken of mensen niets aan het doen zijn. Voor me ligt een meisje, ook wel een jongen hoor, maar ik observeer liever een meisje natuurlijk. Ze is aan het lezen dus ze heeft wel wat te doen. Schiet natuulijk ook niet op. Volgens mij is dat het ding om te doen op het stran, lezen. Oh ze kijkt om, ze doet dus weer wat anders. Ik ga me ondertussen ergeren aan de rechterkant van deze bladzijde waar ik niet goed op kan schrijven. Echt heel irritant is dat. Maakt ook niet uit, ik hoef het niet te lezen want het gaat toch over niets. De vogels doen hier ook bijzonder weinig. Zullen wel weer zitten te kijken of ze nog iemand kunnen onderschijten. Ik denk dat ik me verhaaltje over niets maar weer ga beeindigen. Ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker. Ik weet nu dat ik niet niets heb, want ook al heb ik niets meer ik heb altijd nog dat ding tussen mijn benen en ik kan niet zeggen dat dat niets is.


Jean.

terug